Nehmen wir an, wir haben diese Schaltung:
Und wir brauchen die Wahrheitstabelle dazu.
Dazu gibt es Grundsätzlich mehrere Verfahren. In diesem Kapitel sehen wir uns eine davon an.
| Zuerst definieren wir eine Hilfsvariable:
|
|
| Diese Hilfsvariable dient dazu, die Schaltung in kleinere und übersichtlichere Teile aufzuteilen.
|
| Für die Schaltungen können wir nun eine Leerere Wahrheitstabelle aufstellen:
|
| Dez. |
C |
B |
A |
Y |
X
|
| 0
|
0 |
0 |
0 |
|
|
| 1
|
0 |
0 |
1 |
|
|
| 2
|
0 |
1 |
0 |
|
|
| 3
|
0 |
1 |
1 |
|
|
| 4
|
1 |
0 |
0 |
|
|
| 5
|
1 |
0 |
1 |
|
|
| 6
|
1 |
1 |
0 |
|
|
| 7
|
1 |
1 |
1 |
|
|
|
|
Für Y gilt
Dementsprechend müssen wir nur Variablen betrachten:
|
| Dez. |
C
|
B
|
A
|
Y |
X
|
| 0
|
0
|
0
|
0
|
|
|
| 1
|
0
|
0
|
1
|
|
|
| 2
|
0
|
1
|
0
|
|
|
| 3
|
0
|
1
|
1
|
|
|
| 4
|
1
|
0
|
0
|
|
|
| 5
|
1
|
0
|
1
|
|
|
| 6
|
1
|
1
|
0
|
|
|
| 7
|
1
|
1
|
1
|
|
|
|
| und können so recht einfach die Wahrheitstabelle aufstellen:
|
| Dez. |
C |
B |
A |
Y |
X
|
| 0
|
0 |
0 |
0 |
1 |
|
| 1
|
0 |
0 |
1 |
0 |
|
| 2
|
0 |
1 |
0 |
0 |
|
| 3
|
0 |
1 |
1 |
0 |
|
| 4
|
1 |
0 |
0 |
1 |
|
| 5
|
1 |
0 |
1 |
0 |
|
| 6
|
1 |
1 |
0 |
0 |
|
| 7
|
1 |
1 |
1 |
0 |
|
|
| Für X können wir Sagen:
Auch diesmal müssen wir nur Zwei Variablen als Eingang betrachten:
|
| Dez. |
C |
B |
A |
Y |
X
|
| 0
|
0 |
0 |
0 |
1 |
0
|
| 1
|
0 |
0 |
1 |
0 |
0
|
| 2
|
0 |
1 |
0 |
0 |
0
|
| 3
|
0 |
1 |
1 |
0 |
0
|
| 4
|
1 |
0 |
0 |
1 |
1
|
| 5
|
1 |
0 |
1 |
0 |
0
|
| 6
|
1 |
1 |
0 |
0 |
0
|
| 7
|
1 |
1 |
1 |
0 |
0
|
|
Natürlich ist diese Beispiel sehr einfach, aber natürlich funktioniert das Verfahren auch bei komplexeren Aufgaben.